at vos incertam, mortales, funeris horam

quaeritis, et qua sit mors aditura via;

quaeritis et caelo Phoenicum inventa sereno,

quae sit stella homini commoda quaeque mala!

seu pedibus Parthos sequimur seu classe Britannos,

et maris et terrae caeca pericla viae;

rursus et obiectum flemus caput esse tumultu

cum Mavors dubias miscet utrimque manus;

praeterea domibus flammam domibusque ruinas,

neu subeant labris pocula nigra tuis.

solus amans novit, quando periturus et a qua

morte, neque hic Boreae flabra neque arma timet.

iam licet et Stygia sedeat sub harundine remex,

cernat et infernae tristia vela ratis:

si modo clamantis revocaverit aura puellae,

concessum nulla lege redibit iter.