Hesterna, mea lux, cum potus nocte vagarer,

nec me servorum duceret ulla manus,

obvia nescio quot pueri mihi turba minuta

venerat (hos vetuit me numerare timor);

quorum alii faculas, alii retinere sagittas,

pars etiam visa est vincla parare mihi.

sed nudi fuerant. quorum lascivior unus,

'Arripite hunc,' inquit, 'iam bene nostis eum

hic erat, hunc mulier nobis irata locavit.'

dixit, et in collo iam mihi nodus erat.

hic alter iubet in medium propellere, at alter,

'Intereat, qui nos non putat esse deos!

haec te non meritum totas exspectat in horas:

at tu nescio quas quaeris, inepte, fores.

quae cum Sidoniae nocturna ligamina mitrae

solverit atque oculos moverit illa gravis,

afflabunt tibi non Arabum de gramine odores,

sed quos ipse suis fecit Amor manibus.

parcite iam, fratres, iam certos spondet amores;

et iam ad mandatam venimus ecce domum.'

atque ita me iniecto dixerunt rursus amictu:

'I nunc et noctes disce manere domi.'

mane erat, et volui, si sola quiesceret illa,

visere: at in lecto Cynthia sola fuit.

obstipui: non illa mihi formosior umquam

visa, neque ostrina cum fuit in tunica,

ibat et hinc castae narratum somnia Vestae,

neu sibi neve mihi quae nocitura forent:

talis visa mihi somno dimissa recenti.

heu quantum per se candida forma valet!

'Quid tu matutinus,' ait 'speculator amicae,

me similem vestris moribus esse putas?

non ego tam facilis: sat erit mihi cognitus unus,

vel tu vel si quis verior esse potest.

apparent non ulla toro vestigia presso,

signa volutantis nec iacuisse duos.

aspice ut in toto nullus mihi corpore surgat

spiritus admisso notus adulterio.'

dixit, et opposita propellens savia dextra

prosilit in laxa nixa pedem solea.

sic ego tarn sancti custos deludor amoris:

ex illo felix nox mihi nulla fuit.