Assiduae multis odium peperere querelae:

frangitur in tacito femina saepe viro.

si quid vidisti, semper vidisse negato!

aut si quid doluit forte, dolere nega!

quid mea si canis aetas candesceret annis,

et faceret scissas languida ruga genas?

at non Tithoni spernens Aurora senectam

desertum Eoa passa iacere domo est:

illum saepe suis decedens fovit in ulnis

quam prius adiunctos sedula lavit equos;

illum ad vicinos cum amplexa quiesceret Indos,

maturos iterum est questa redire dies;

illa deos currum conscendens dixit iniquos,

invitum et terris praestitit officium.

cui maiora senis Tithoni gaudia vivi,

quam gravis amisso Memnone luctus erat.

cum sene non puduit talem dormire puellam

et canae totiens oscula ferre comae.

at tu etiam iuvenem odisti me, perfida, cum sis

ipsa anus haud longa curva futura die.

quin ego deminuo curam, quod saepe Cupido

huic malus esse solet, cui bonus ante fuit.

Nunc etiam infectos demens imitare Britannos,

ludis et externo tincta nitore caput?

ut natura dedit, sic omnis recta figura est:

turpis Romano Belgicus ore color.

illi sub terris fiant mala multa puellae,

quae mentita suas vertit inepta comas!

deme: mihi certe poteris formosa videri,

mi formosa sat es, si modo saepe venis.

an si caeruleo quaedam sua tempora fuco

tinxerit, idcirco caerula forma bona est?

cum tibi nec frater nec sit tibi filius ullus,

frater ego et tibi sim filius unus ego.

ipse tuus semper tibi sit custodia lectus,

nec nimis ornata fronte sedere velis.

credam ego narranti, noli committere, famae:

et terram mmor transilit et maria.